จอร์จ วอชิงตัน ซึ่งได้รับการยกย่องว่าเป็นบิดาผู้ก่อตั้งประเทศสหรัฐอเมริกา ไม่ค่อยเข้ากับรองประธานาธิบดีจอห์น อดัมส์ ประวัติศาสตร์เต็มไปด้วยความคล้ายคลึงกันที่เห็นได้ชัดซึ่งมักถูกฉีดเข้าไปในระบอบประชาธิปไตยสมัยใหม่ที่มีการทะเลาะวิวาทระหว่างประธานาธิบดีและรองประธานาธิบดีอดีตประธานาธิบดีชาร์ลส์ เทย์เลอร์และโมเสส บลาห์ รองประธานาธิบดีของเขาก็อดทนเช่นเดียวกัน และเมื่อใกล้ถึงจุดสิ้นสุดของการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของเธอ อดีตประธานาธิบดีเอลเลน จอห์นสัน-เซอร์ลีฟก็พยายามดิ้นรนเพื่อแก้ไขสิ่งต่างๆ ร่วมกับโจเซฟ โบไค รองประธานาธิบดีของเธอ
ทั้งคู่ตั้งแนวร่วมระหว่างการสืบ
เสาะระยะที่สองในปี 2554 แต่เมื่อถึงเวลาที่เซอร์ลีฟต้องรับไม้ต่อ เป็นที่แน่ชัดว่าความสัมพันธ์มาถึงจุดแตกหักเมื่อเซอร์ลีฟผ่านน้ำหนักของเธอที่หนุนหลังประธานาธิบดีจอร์จ มานเนห์ เวอาห์คนปัจจุบันการตายอย่างลึกลับของเอนอ็อค โดโกเลอาในช่วงหลายปีที่ผ่านมาของเทย์เลอร์ก็มีสาเหตุมาจากบางแวดวงว่าเป็นผลมาจากความตึงเครียดกับอดีตประธานาธิบดีเทย์เลอร์
Tubman vs. Simpson – ความทะเยอทะยาน & ความไม่ไว้วางใจย้อนกลับไปในปี 1943 ความตึงเครียดก่อตัวขึ้นระหว่างประธานาธิบดีวิลเลียมกับทับแมนและคลาเรนซ์ แอล. ซิมป์สัน ซิมป์สันเคยคิดที่จะลงสมัครรับตำแหน่งแทนเอ็ดวิน บาร์เคลย์ในปี 2486 แม้จะอ้างว่าเขามีภูมิหลังแบบผสมผสานระหว่างคนพื้นเมืองและคนพื้นเมืองซิมป์สันเป็นพลังทางการเมืองที่สำคัญในช่วงกลางทศวรรษที่ 1900 ก่อนที่จะมาเป็นเลขาธิการแห่งรัฐ เขาเคยดำรงตำแหน่งรองนายพลและประธานสภาผู้แทนราษฎรระหว่างปี พ.ศ. 2474-2477
อิทธิพลของเขาทำให้เขาเป็นหนึ่งในหกผู้สมัครรับเลือกตั้งแทนประธานาธิบดีบาร์เคลย์ซึ่งวาระสิ้นสุดในเดือนมกราคม พ.ศ. 2487
แม้ว่าในที่สุดเขาจะพ่ายแพ้ให้
กับ William VS Tubman แต่ Tubman ก็เลือกให้เขาดำรงตำแหน่งรองประธานาธิบดีระหว่างปี พ.ศ. 2487–2495Tubman ไม่ใช่ชาวมอนโรเวียหรือหนุ่มร็อคที่ถูกเรียกในสมัยนั้นจาก Maryland County ถูกมองว่าต่ำต้อยและควบคุมได้ ประวัติการรับรู้ได้พิสูจน์แล้วว่าเป็นการคาดคะเนผิดในขณะที่ Tubman ปกครองไลบีเรียเป็นเวลา 27 ปีติดต่อกัน
บาร์เคลย์จะแปลกใจในภายหลังว่า Tubman กลายเป็นคนหัวแข็งที่ใช้อิทธิพลของเขาเพื่อเปลี่ยนรัฐธรรมนูญจากสองวาระเป็นไม่จำกัดวาระหรือตราบใดที่ชาวไลบีเรียต้องการให้คุณดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีBarclay และเด็กชายชาวมอนโรเวียคนอื่นๆ รวมทั้ง David Coleman ผู้ล่วงลับได้ก่อตั้งพรรค True Whig Party ขึ้นเพื่อต่อต้าน Tubman ในปี 1955
Tubman ทำให้ Barclay และเด็กชาย Monrovia ของเขาด้อยโอกาส รวมทั้ง Coleman ที่ถูกสังหารพร้อมกับ John Coleman ลูกชายคนเล็กของเขาที่เพิ่งกลับมาจากสหรัฐอเมริกาในฐานะวิศวกรหนุ่ม
ความสัมพันธ์ระหว่าง Tubman และ Simpson เพิ่มมากขึ้น
Tubman กลัวว่า Simpson มีความทะเยอทะยานเล็กน้อยโดยมีรายงานว่าได้เตรียมการวิพากษ์วิจารณ์ทางการเมืองที่มีชื่อเสียงของ Simpson โดยเชื่อมโยงรัฐบุรุษที่เคารพนับถือกับการสังหาร Madame Korlu ที่มีชื่อเสียง
แม้ว่าซิมป์สันจะปฏิเสธข้อกล่าวหา แต่ก็ทำลายความทะเยอทะยานทางการเมืองของเขา ชาวไลบีเรียรุ่นเก่าบางคนเชื่อว่าคดีของ Madam Korlu นั้นออกแบบโดย Tubman และทีมรักษาความปลอดภัยของเขา ซิมป์สันยังถูกกล่าวหาว่าอยู่เบื้องหลังขบวนการเยาวชนที่เป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันที่จับเท้าของ Tubman ไปที่กองไฟ
ความกลัวที่ใหญ่ที่สุดของ Tubman ในเวลานั้นคือการที่ Simpson เพ่งเล็งไปที่ตำแหน่งประธานาธิบดี สมาชิกของ True Whig Party พบกันในพรรคการเมืองและได้รับการสนับสนุนจากประธานาธิบดี Edwin Barclay เลือก William VS Tubman ซิมป์สันกลายเป็นรองผู้ถือมาตรฐานของวิลเลียม VS ทับแมน
Tubman ตระหนักว่ารองประธานาธิบดีคนแรกของเขา Simpson มีความทะเยอทะยานมาก จึงเลือก Ben Freeman จาก Careysburg, Montserrado County คนใหม่มาแทน แต่ฟรีแมนเสียชีวิตก่อนที่เขาจะเข้ารับตำแหน่งหรือสาบานตนเข้ารับตำแหน่ง เป็นการปูทางให้ Tubman หันไปหาวิลเลียม อาร์. โทลเบิร์ต ซึ่งเขาเลือกหลังจากชัยชนะเหนือดี.
ใน Tolbert Tubman ไม่เห็นความทะเยอทะยาน ในความเป็นจริง ชาวไลบีเรียบางคนเชื่อว่าในเวลานั้น Tubman ไม่ต้องการซิมป์สัน และส่งเขาออกนอกประเทศในฐานะเอกอัครราชทูตประจำศาลเซนต์เจมส์-ลอนดอน ประเทศอังกฤษ; เอกอัครราชทูต ณ กรุงวอชิงตัน ดี.ซี
เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> บาคาร่าออนไลน์
